We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
Tolerancija je postala sastavni deo javnog govora u Srbiji. O njoj govore zagovornici civilnog društva, intelektualci, mediji, vlast i opozicija, predstavnici međunarodne i lokalne zajednice. Stiče se utisak da je tolerancija univerzalno prihvaćen fenomen, vrednost oko koje postoji najširi društveni konsenzus. Treba li ovo sveopšte uzdizanje tolerancije da nas raduje, ili bi, možda, trebalo da nas zabrine? Nije li ova promocija već sama po sebi simptomatična? Ne kriju li se, iza pohvala i lepih reči o toleranciji, brojni primeri netolerancije i nasilja?
More...
Za niz društvenih problema idealno ishodište svih mogućih rješenja neminovno vodi ka izmjenama načina na koje i sadržaja kroz koje mlade osobe stiču znanja i vještine. Izmjena obrazovnih sadržaja, programa i procesa radi stvaranja preduslova za proučavanje, istraživanje, razumijevanje i, na kraju, učenje o političkim, ali i raznim društvenim procesima, samo su neke od intervencija koje vode ka budućnosti u kojoj će bosanskohercegovačko društvo biti zrelo da se nosi sa svim izazovima. Istovremeno, ove intervencije ciljaju ne na posljedicu, već na uzrok. U konstelaciji svih mogućih problema koji čekaju rješenje, ljudska prava žena i rodna ravnopravnost za nas i dalje nose emancipatorni potencijal koji ih pozicionira skoro na vrh piramide promjena koje su nam potrebne. [...]
More...
Briga Ujedinjenih nacija za prava žena na međunarodnom nivou može se reći da počinje usvajanjem Povelje Ujedinjenih nacija 1945. koja u svom prvom članu navodi da je jedan od ciljeva osnivanja UN-a i podsticanje poštovanja ljudskih prava i osnovnih sloboda za sve bez obzira na rasu, spol, jezik ili vjeru. U prvoj godini postojanja UN-a, Ekonomsko i socijalno vijeće uspostavilo je Komisiju za položaj žena kao tijelo koje će kreirati politike isključivo s ciljem rodne ravnopravnosti i poboljšanja položaja žene. Univerzalna deklaracija o ljudskim pravima iz 1948., kao obavezujući dokument po običajnom osnovu, potvrdila je da se sva ljudska bića rađaju slobodna i jednaka u dostojanstvu i pravima bez razlika kao što su npr. rasa, boja kože, spol, jezik, religija. Uz Međunarodni pakt o građanskim i političkim pravima (1976) i Međunarodni pakt o socijalnim, ekonomskim i kulturnim pravima (1976), koji uvode opštu zabranu diskriminacije u pogledu prava koja normiraju, dokumenti obrađeni u ovom radu/poglavlju su najznačajniji dokumenti doneseni u okviru Ujedinjenih nacija koji čine osnovni okvir za zaštitu i promovisanje ljudskih prava i osnovnih sloboda na međunarodnom nivou.
More...
Vijeće Evrope je međunarodna organizacija osnovana 1949. godine s ciljem ostvarivanja većeg jedinstva među svojim članicama, a radi očuvanja i promovisanja ideala i načela koji su dio njihove zajedničke baštine, te poticanja njihovog ekonomskog i društvenog napretka. Među osnovnim vrijednostima organizacije ističe se demokratija, ljudska prava i temeljne slobode, te vladavina prava, što su ujedno i preduslovi za članstvo čije ozbiljno kršenje može rezultirati suspenzijom ili čak isključenjem (Shaw, 2008, str. 345–347). Privrženost navedenim načelima objašnjiva je u svjetlu tragičnih iskustava Drugog svjetskog rata, koja se ogledaju i u razaranju temelja pravne države te rasprostranjenom kršenju ljudskih prava koje je svoj vrhunac imalo u holokaustu. Padom Berlinskog zida 1989. godine, te otvaranjem svojih vrata za bivše socijalističke države, organizacija je doživjela značajno širenje te danas ima 47 država članica koje naseljava oko 820 miliona ljudi. Nakon pridruživanja Crne Gore 2007. godine, Kosovo je jedino područje bivše Jugoslavije koje još uvijek nije dio ove organizacije.
More...
Bosna i Hercegovina (BiH) jedna je od država sa složenim ustavnim sistemom. Iako Ustav BiH ne sadrži izričite odredbe koje se odnose na ravnopravnost žena i muškaraca, zaštita ljudskih prava i temeljnih sloboda predstavlja jedan od stubova ustavnog sistema. Ustav BiH tako utvrđuje da će se svim osobama u BiH bez diskriminacije osigurati uživanje prava i sloboda predviđenih Ustavom ili međunarodnim sporazumima koji su navedeni u Aneksu I Ustava. Zabrana diskriminacije izričito uključuje zabranu diskriminacije po osnovu spola (član II/4 Ustava BiH). Također, potrebno je podsjetiti da se Evropska konvencija za zaštitu ljudskih prava i temeljnih sloboda i dodatni protokoli (EKLJP) primjenjuju direktno u BiH (član II/2 Ustava BiH), a da se u Aneksu I navodi popis dodatnih sporazuma o ljudskim pravima koji se neposredno primjenjuju u BiH (uključujući i Konvenciju o ukidanju svih oblika diskriminacije žena te Konvenciju o državljanstvu udatih žena).
More...
Žene su tokom istorije bile isključene iz procesa donošenja odluka, što je proizlazilo iz podele na privatno i javno (oikos nasuprot polis) na štetu žena još od antičkog perioda, kolevke politike i demokratije. To je posle dodatno osnaženo interpretativnim nasleđem monoteističkih religija koje su Boga i čoveka poimale kao mušku figuru, a ženama unapred „pripisale“ grehove zbog otkrića polnosti (praroditeljski greh). U novom veku, kao eri racionalizma i buđenja čoveka iz samoskrivljenog nepunoletstva (Kant), žene i dalje ostaju uskraćene za pravo na političku participaciju. Glavni podležeći diskurs je, npr., stav da samo onaj ko plaća porez i učestvuje u ratu ima pravo na političku participaciju (Tomas Džeferson), a s obzirom na to da žene nisu imale pravo na imovinu, nisu imale ni pravo na učešće u javnom životu (Isenberg, 1988, str. 8). Dublji strukturalni uzroci leže u potrebi postojanja patrijarhalne porodice, sa jasno podeljenim rodnim ulogama, kako za kapitalistički način proizvodnje tako i za „nesmetano“ donošenje političkih odluka. To je navodno osnaženo i opravdano modernim političkim idejama po kojima polni odnosi i nisu politički (Pejtman, 2001, str. 51).
More...
Pisanje, a i istraživanje o ženskom pokretu predstavlja značajan izazov i podstrek s obzirom na dominantan „razmrvljen“ pristup koji je najčešće okrenut određenim aspektima položaja žena i njihove podređenosti. Društveni pokreti imaju, kako ističe poznati teoretičar i istraživač ovog fenomena Čarls Tili (Charles Tilly), tzv. WUNC obeležja (worthiness, unity, number i commitment) te iz tog razloga predstavljaju značajnu i kolektivnu pokretačku snagu usmerenu ka društvenim promenama (Tilly, 2004, str. 3–4).
More...
Urodnjavanje (gender mainstreaming), odnosno uvođenje rodne perspektive u politike i prakse na svim nivoima odlučivanja organa javne vlasti, relativno je nova feministička strategija promene. Njen primarni cilj je smanjivanje i iskorenjivanje rodnih nejednakosti, pre svega kroz državni aparat, ali i međunarodne organizacije. Međutim, put do urodnjavanja kao strategije nije bio ni lak ni jednostavan. Naime, na Prvoj međunarodnoj konferenciji žena u Meksiko Sitiju 1975. godine definisana je obaveza država članica Ujedinjenih nacija da formulišu nacionalne strategije, ciljeve i prioritete kako bi unapredili rodnu ravnopravnost i iskorenili rodnu diskriminaciju.
More...
Rodno odgovorno budžetiranje je sastavni dio pristupa urodnjavanja politika. Prema najčešće korištenoj definiciji (Council of Europe, 2005) „rodno odgovorno budžetiranje predstavlja uključivanje principa rodne ravnopravnosti u budžetske procese. Podrazumijeva rodno zasnovanu procjenu budžeta, uključivanje rodne perspektive na svim nivoima budžetskog procesa i restrukturiranje prihoda i rashoda u cilju unapređenja rodne ravnopravnosti.“ U procesu rodno odgovornog budžetiranja koriste se alati kojima se „prati tok novca“ iz vladinih budžeta ka ostvarenju ciljeva i uticaja na različite grupe žena i muškaraca, dječaka i djevojčica. Vrlo je važno zapamtiti da rodno odgovoran budžet ne može biti shvaćen kao budžet napravljen isključivo za žene, jer bi u tom slučaju značilo da žene označavamo kao interesnu grupu koja se natječe s drugima za ionako oskudna sredstva koja vlada dodjeljuje, odnosno da budžet treba podijeliti podjednako između žena i muškaraca ili da se cilj rodno odgovornih budžeta svodi na to da se veći dio javnih sredstava dodijeli programima ili mjerama isključivo namijenjenih ženama.
More...
Članak opisuje Parlamentarnu skupštinu BiH kao najviši legislativni organ vlasti u Bosni i Hercegovini putem sistemske analize i sa aspekta konsocijativne političke paradigme. izostanak političkog konsenzusa kod formiranja koalicionog programa vodećih parlamentarnih stranki kontinuirano ugrožava legitimnost zakonodavne vlasti i umanjuje njenu funkcionalnost u institucionalnom poretku. ovakav model je sa stanovišta funkcio - nalnosti ovisan o vanjskom, supra-nacionalnom autoritetu u vršenju vlasti (Ured visokog predstavnika u Bosni i Hercegovini), od čijeg angažmana će i dalje ovisiti donošenje ključnih odluka i reformi potrebnih za jačanje centralnog državnog aparata i time zastupanja opštih interesa svih građana (demosa) Bosne i Hercegovine. tranzicija ka samostalnom modelu će biti uslovljena postizanjem političkog dogovora o opštem (zajedničkom) dobru uz etos kooperacije između parlamentarnih stranaka.
More...
Predsjedništvo Bosne i Hercegovine je kolektivni šef države i nosilac izvršne vlasti. Princip pariteta u njegovom sastavu i široka primjena principa konsenzusa u odlučivanju obezbjeđuju zastupljenost i ravnopravnost konstitutivnih naroda. Svakom članu Predsjedništva pripada i pravo veta ukoliko smatra da je odluka štetna po vitalni interes entiteta, iako se time u stvarnosti štite vitalni nacionalni interesi. ovakva struktura i način odlučivanja Predsjedništva su naveli pojedine autore na zaključak da je ono konfederalni organ, a Bosna i Hercegovina konfederacija, što se može osporiti argumentom da u Predsjedništvu nisu neposredno zastupljeni entiteti, već konstitutivni narodi. Predsjedništvo raspolaže značajnim nadležnostima, koje ga čine potencijalno najmoćnijom političkom institucijom, pa ono predstavlja jakog šefa države u mješovitom sistemu vlasti.
More...
The topic of religious radicalism in the Western Balkans has long attracted the attention of media, researchers, and security services. Ill-advised policy approaches to the issue, along with a lack of knowledge and information, mean the phenomenon has often been misused for political aims. In the last decade, reports about “growing terrorist threats,” “Islamic terrorism,” “terrorist training camps,” “dangerous Salafists,” etc. have burgeoned, with most of these “warnings” coming from self-proclaimed “security experts” and irresponsible politicians – who are regularly invited to present their security assessments in the media and at various conferences. Several incidents involving Salafi adherents from the region have further contributed to the idea that the Western Balkans is under threat from religious radicalism. In this climate, full of unconfirmed information and irrelevant speculation, security services have occasionally tried to calm the situation and relieve feelings of uncertainty among citizens by issuing official statements. [...]
More...
The end of the 20th century brought deep change to the Balkans, including redefined national aspirations, and the disintegration of one large state and the emergence of new, smaller states. The period was marked not only by economic crisis and the dissolution of political systems, but above all by the brutal and bloody disintegration of Yugoslavia, which had been an important geostrategic meeting point of East and West for years. A wave of conflicts inspired by political extremism soon awakened religious radicalism, and in new and rather unexpected places, such as Albania, where the ban on religion was lifted after the fall of a brutal Communist dictatorship in the early 1990s. This total religious prohibition was replaced by religious freedom, opening the doors to the influence of global Muslim extremism; and pressured by events in Afghanistan, Albania became a destination and temporary refuge for Afghan mujahideen. [...]
More...
The phenomenon of irregular immigration in the EU constitutes a domain where the results emerging from social science research and the priorities driving current policy-making processes rarely coincide. The vulnerability of third-country nationals (TCNs) lacking a regular status of entry or stay (or both) (i.e. undocumented migrants) and the negative impact of certain irregular immigration policies on the access of undocumented TCNs to basic socio-economic (fundamental) rights have been repeatedly pointed out by academics and civil society organisations across Europe during the last few years. The Justice and Home Affairs Section ofthe Centre for European Policy Studies (CEPS) published a report entitled Undocumented Immigrants and Rights in the EU: Addressing the Gap between Social Science Research and Policy-making in the Stockholm Programme in December 2009, underlining ‘the policy gap’ between EU policies on irregular immigration and social science research funded by different directorates-general of the European Commission.
More...
Nowadays, 2,733,784 refugee Syrian people are legally registered in Turkey. They constitute 2.7 % of Turkish population. During last 4 years, Turkey has received a mass amount of migrant without being properly prepared. 1.5 million of the Syrians live in the cities which are close to the border. For example, in one city like Kilis, the number of the Syrian refugee is more then the inhabitants of the city. During the five years of Syrian war, Kilis, a town of 90,000 inhabitants, located on the Syrian border has welcomed 120,000 Syrians who are fleeing from war since 2011. How come in such a short time can one town absorbs more then its population peacefully? This question has encouraged us for our study. There are so many organisations and persons in Turkey working to help Syrians; so, we have also joined to one of these voluntary group which is initiated by a female teacher, Nezahat Albay, in Ankara. By this group we have perfomed participary observation which guided us to formulate our research questions. We did not have any theory or any hypothesis but we had our curiosity to find out why, how, where the volunteers work with Syrians. We let the field to formulate its own story.
More...